A vanishing wet plate collodion image as a metaphor. Even the fastened memories fade over time. The captured memory of me, it’s not merely an image on glass, it has become a looking glass.
There’s beauty in the inevitable passing of things, in the sadness it gives you, a memento mori. For every ending also entails a new beginning. Through time I have found this thought to be of great comfort to me.
Music composed by: Jan Sluijsmans
Photography Contrastique - Alternative Photographic Processes 
wow… vooral naar het eind beeld toe!! nu ben je toch weer terug bij jouw thema?
hoe heb je die overgangen gedaan? zijn toch niet digitaal?
met muziek van…?
xxx
>
Merci 🙂 Ja, hier ben ik ook een poosje mee bezig geweest. De platen zijn eerst gescand, toen uitgelijnd via imagestack in Photoshop en toen in elkaar over laten vloeien in Final Cut Pro, incluis in-en outro.
Met muziek van, uiteraard, Jan Sluijsmans!
>